|
Skoki narciarskie w Polsce – dyscyplina sportowa, którą w Polsce organizuje Polski Związek Narciarski.
Polscy skoczkowie uczestniczą w zawodach od lat 20. XX wieku. W 1920
odbyły się pierwsze Mistrzostwa Polski w skokach narciarskich. Przed II
wojną światową jednym z najpopularniejszych polskich sportowców
był Stanisław Marusarz, który w 1938 został wicemistrzem świata
w skokach.
W kolejnych dekadach sukcesy odnosili m.in. Antoni Łaciak (srebro na MŚ
w 1962) i Stanisław Gąsienica-Daniel (brąz na MŚ w 1970). W 1972
Wojciech Fortuna zdobył złoty medal olimpijski w konkursie
skoków narciarskich na dużej skoczni podczas Zimowych Igrzysk
Olimpijskich w Sapporo. Do roku 2010 był to jedyny złoty medal zdobyty
przez reprezentanta Polski na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich. Na
przełomie lat 70. i 80. XX wieku do światowej czołówki należeli
Stanisław Bobak (3. miejsce w PŚ 1979/1980) i Piotr Fijas (brąz na MŚ w
lotach w 1979). W 1987 Fijas ustanowił rekord świata w długości skoku
(194 m), który pozostał niepobity do 1994.
W 1995 w reprezentacji Polski zadebiutował Adam Małysz, który
później został najbardziej utytułowanym polskim skoczkiem
narciarskim. Małysz zdobył m.in. cztery medale olimpijskie, sześć
medali Mistrzostw Świata (w tym cztery złote) i cztery Kryształowe Kule
za zwycięstwo w Pucharze Świata. W 2001 wygrał też Turniej Czterech
Skoczni. Zwycięstwa Małysza w latach 2001–2011 wzbudziły bardzo
duże zainteresowanie skokami w Polsce (tzw. zjawisko małyszomanii)[1].
Obecnie do światowej czołówki należy Kamil Stoch – mistrz
świata (2013), dwukrotny mistrz olimpijski (2014), zdobywca Pucharu
Świata w skokach narciarskich (2014) oraz zwycięzca Turnieju Czterech
Skoczni (2016/2017).
|
|
|